Evenwicht in gebruik van ons bos

Ons bos kent veel verschillende gebruikers: wandelaars, fietsers, ruiters, aanspanningen, mountainbikers, natuurliefhebbers, omwonenden, hondenliefhebbers, en wandelaars die bang zijn voor honden. Deze opsomming is niet volledig. In het afgelopen jaar zijn wij meer dan in andere jaren bezig geweest met het vinden van een juiste balans tussen deze verschillende gebruikers van ons bos. Er waren ‘incidenten’. Ik noem een paar voorbeelden:
– een ruiter die bewust met zijn paard op het fietspad ging lopen omdat hij even daarvoor een mountainbiker op zijn ruiterpad tegenkwam, met schade aan het nieuwe plaveisel tot gevolg
– omwonenden die hun tuinafval in ons bos deponeren
– nieuwe omwonenden die zonder overleg een uitrit maken op ons grondgebied
– organisaties van mountainbikers (ook van ver weg) die – soms zonder de vereiste toestemming – wedstrijden in ons bos organiseren
– wandelaars die hun hond niet aanlijnen in het gedeelte van ons bos waar we aanlijnen voorschrijven.
Dit soort zaken zijn van alle tijden, maar we nemen het vaker waar. Dat komt in de 1e plaats omdat we meer zien dankzij de aanwezigheid van onze boswachten en onze flora- en faunabeheerder Gert van Harn. We hebben meer ogen en oren in ons bos. Maar wat ons als bestuur ook opvalt is dat je steeds vaker hoort: “het bos is van ons allemaal” en dat wordt dan vervolgens zo uitgelegd dat iedereen ook zelf mag bepalen hoe je het bos gebruikt. Dat laatste is niet zo. Als je terug gaat naar het testament van de stichter van ons Buurtbos, notaris van den Ham, dan staat daar dat het bos er is: “ten voordeele en ten nutte van het dorp Lunteren”. En die taak legt hij vervolgens neer bij het bestuur van de stichting die hij destijds oprichtte. Wij als bestuur moeten er voor blijven zorgen dat – nu en in de toekomst – iedereen van ons bos kan blijven genieten, en dat er dus evenwicht is in de verschillende soorten van gebruik.