Geschonken rust: De bankjes van het Luntersche Buurtbosch en hun verhalen

In het Luntersche Buurtbosch staan bankjes die zijn geschonken door liefhebbers van dit prachtige bos aan de gemeenschap. In de reeks Het verhaal achter de bankjes geven De Vrienden van het Luntersche Buurtbosch de bankjes een gezicht en een verhaal. In deze editie het verhaal van Ester van Leuveren en Herman Koot: een ondernemersstel met passie voor hun vak én liefhebbers van het Luntersche Buurtbosch.  

Drukke agenda’s

Herman en Ester zijn dagelijks met hun hond Bella te vinden in het Luntersche Buurtbosch. “Even tot rust komen,” zegt het stel. Zowel Ester als Herman runnen hun eigen bedrijf. Ester, een door en door creatieveling, runt reclamebureau E* D.SIGN in Lunteren. Ook is zij een  betrokken Lunterse. Ze zet zich in voor veel Lunterse initiatieven zoals De Koepelcommissie, Het Luntersche Buurtbosch, De Dorpsraad, Lunteren Aktief, Museum Lunteren, stichting KunstCollectief Barneveld en meer. Marketingexpert Herman is oprichter en eigenaar van marketingbureau Buro Koorts in Ede, en zet zich, zij het wat meer op de achtergrond, ook in voor Lunterse initiatieven. Daarnaast zijn ze beiden fanatieke wielrenners. Een moment in het bos is dan ook een welkome tegenhanger van hun drukke agenda’s.

“Geniet van dit mooie bos”

Het sponsoren van een bankje voelde voor het stel als een logische manier om een bijdrage te leveren aan het bos. Herman: “Als je het bos leuk vindt en je wilt dat het onderhouden wordt, dan is er geld nodig. En dan is het natuurlijk nog leuker als je er een bankje voor terug krijgt.’’ De plek bepalen vonden ze lastiger dan de beslissing om te sponsoren. Uiteindelijk kozen ze voor een plek op één van de hoogste punten van Lunteren, daar waar vroeger de brandtoren heeft gestaan. “Tijdens droge en warme dagen was daar altijd iemand aan het posten. Kijk, de poeren zijn er nog’’, laat Ester enthousiast zien.

Op het bankje staat de tekst Geniet van dit mooie bos. Een verwijzing naar hoe Herman en Ester zelf dagelijks genieten van het bos en dit ook anderen gunnen. “Het is een momentje van rust. Dat is wel eens goed. Je bent van je beeldscherm af, er is even stilte, en je kunt rustig nadenken,’’ aldus Herman. “En de seizoenen, die zijn ook geweldig. Geen dag is hetzelfde in het bos. De herfst vind ik sowieso erg leuk’’ vult Ester aan. Herman: “Ik vind de zomer het mooiste. Vooral het licht is dan prachtig. Vroeg in de ochtend of laat in de avond krijg je in de schemering hele aparte kleuren door het bladerdak, fascinerend.’’

Herinneringen

Ester heeft veel herinneringen aan het Luntersche Buurtbosch. Ze komt er al sinds ze zich kan herinneren. Haar vader was een groot liefhebber van het bos. Ester: “Bij het schietgat in De Eng gingen we balletje-trap spelen en picknicken tijdens verjaardagen. In de herfst maakten we poppetjes van kastanjes en eikels of legden we allerlei kleuren blaadjes tussen boeken te drogen.’’ Ook voor Herman is natuur een belangrijk onderdeel van zijn jeugd geweest. Hij groeide op in Barneveld en bracht als kleine jongen veel tijd door in het Schaffelaarsebos en op landgoed Het Paradijs.

Gezelschap op het bankje

Op de vraag wie ze graag uit zouden nodigen om naast hen op de bank plaatst te nemen, antwoordt Ester dat ze graag in gesprek zou gaan met mensen die haar iets kunnen leren over de geschiedenis en het bos. Mensen die er niet meer zijn, zoals de kunstzinnige Lunteraan Jac Gazenbeek. Ester: “Jac Gazenbeek was schrijver, kunstenaar, fotograaf en maakte houtsneden. Hij deed van alles, zeg maar. Hij heeft veel voor het dorp betekend. Daar zou ik graag meer over willen weten. Over het stuk geschiedenis en hoe het toen ging.’’ Herman zou graag met zijn schoonvader Piet van Leuveren op het bankje zitten. En dan niet om te praten, maar gewoon om stil te zijn.

Jeugdherinneringen van een Lunterse Jongen

De interesse in de geschiedenis van Lunteren is Ester niet vreemd. Haar vader, Piet van Leuveren, groeide op in de jaren ‘40 en ‘50. Hij woonde aan de Dorpsstraat, waar tegenwoordig de kledingwinkel Terstal gevestigd is. Vroeger was dat de wagenmakerij van zijn vader, de opa van Ester. Piet stond erom bekend dat hij als kleine jongen rondzwierf en allerlei kattenkwaad uithaalde. In 2017 kwam Piet op het idee om samen met Ester zijn jeugdherinneringen op te schrijven in een boek. Piet had ook een groot tekenentalent, wat natuurlijk een perfecte combinatie was. Helaas overleed Piet in 2020 maar Ester maakte het boekje af en bracht het in 2023 uit.

Het boek kreeg de titel Jeugdherinneringen van een Lunterse Jongen en is een nostalgisch boek vol ludieke verhalen over de belevenissen van Piet van Leuveren. Met een flinke dosis humor vertelt hij verhalen van vroeger die zich afspeelden in en rond Lunteren. Verhalen zoals: ‘Psalmen uit het hoofd leren bij meester Hoef’, ‘Tegen de politie crossen in het bos’, ‘De onbereikbare notenboom’ en ‘De gesaboteerde schoolbel’ zijn hilarisch en zorgen voor een grote grijns op het gezicht.

De tekeningen van Piet geven een prachtig beeld van Lunteren in die jaren en brengen het verleden tot leven. Het boek roept herkenning op en leert de lezer over het Lunteren van vroeger. Zo staat er een prachtige tekening in van het oude Hotel De Veluwe, dat nu Medisch Centrum De Koepel is.  Ook verhalen over het Luntersche Buurtbosch staan erin, zoals ‘Sleetje rijden in het Schietgat en bij De Koepel’. Piet bezocht De Koepel in het Luntersche Buurtbosch graag en maakte er vier prachtige tekeningen van: van de Koepel als theehuisje tot hoe we die vandaag de dag kennen. De tekeningen zijn nu te zien in De Koepel.

Creatief talent in de familie

Het creatief talent van Ester komt dan ook niet uit de lucht vallen en werd extra aangewakkerd door haar vader. “Ik was eigenlijk altijd al bezig met creatieve dingen. Mijn vader werkte in een garage en dus knutselden wij maquettes van garages van karton. Ook tekende ik, net als mijn vader, best veel. En als wij op vakantie gingen naar het strand, maakten we altijd iets van zand. Op Texel bouwden we een Formule 1-auto, met alle details zoals een dashboard van schelpen, een achtervleugel van een aangespoelde plank en het Honda-logo (ook van schelpjes) mocht niet ontbreken,” vertelt Ester lachend.

Lunterse auteurs

Ester is, samen met haar vader, niet de enige Lunterse auteur. Ook Herman schreef een boek over zijn vakgebied. Handboek creatieve marketing werkvormen is een onmisbaar boek voor de serieuze marketeer die zijn of haar vak echt wil begrijpen en beter wil toepassen. Het boek vertaalt theoretische modellen naar concrete praktijkcasussen. Door deze toe te passen, krijgen marketeers meer diepgang en bredere kennis in hun marktgebied. Dit leidt tot beter onderbouwde keuzes en sterkere plannen. Veel onderwijsinstellingen hebben dit boek op hun literatuurlijst staan. Op al dit talent mogen we als Lunteranen best trots zijn!

Toekomst van Het Luntersche Buurtbosch

Voor de toekomst van het Lunterse Buurtbosch wenst het stel vooral dat het behouden blijft. “Op z’n Lunters gezegd: alles moet blijven zoals het is,” grapt Herman. Ester vult aan dat er, om het bos goed te kunnen onderhouden, dingen moeten gebeuren. Nieuwe bomen planten bijvoorbeeld. Daar is de Boswerkgroep momenteel bijvoorbeeld druk mee bezig. Ook de vegetatie van planten en bomen moet goed in balans blijven. Het Luntersche Buurtbosch is uniek in Nederland. Respect hebben voor het bos vinden ze een goed uitgangspunt voor het behoud ervan. “Als je respect hebt voor het bos, dan ga je er ook goed mee om. Daar begint het mee,” aldus Herman.